عکس ماشین اسپرت ایرانی

فقط ماشینهای شاخ که هیچ جا ندیدی

عکس ماشین اسپرت ایرانی

فقط ماشینهای شاخ که هیچ جا ندیدی

همه چیز درباره پرورش گاو شیری (۱)

تلقیح گاو:

 تلقیح مصنوعی ارزشمندترین ابزار مدیریتی برای گاودارهاست . تلقیح مصنوعی فرایندی است که طی آن اسپرم به طور مصنوعی وارد دستگاه تناسلی گاو ماده می شود . خدمت اصلی تلقیح مصنوعی به صنعت گاوداری ، استفاده وسیع از گاوهای نری است که برتری ژنتیکی دارند و تا حدودی عامل اصلی افزایش تدریجی در تولید شیر گاوهای شیری است .

تلقیح گاو:

 تلقیح مصنوعی ارزشمندترین ابزار مدیریتی برای گاودارهاست . تلقیح مصنوعی فرایندی است که طی آن اسپرم به طور مصنوعی وارد دستگاه تناسلی گاو ماده می شود . خدمت اصلی تلقیح مصنوعی به صنعت گاوداری ، استفاده وسیع از گاوهای نری است که برتری ژنتیکی دارند و تا حدودی عامل اصلی افزایش تدریجی در تولید شیر گاوهای شیری است .

تلقیح مصنوعی مزایای متعددی دارد که مهمترین آن استفاده وسیع از گاوهای نر ممتاز است . از آنجایی که تعداد زیادی گاو ماده را می توان با منی حاصل از یک انزال گاو نر به جای جفتگیری طبیعی تلقیح مصنوعی کرد ، در نتیجه امکان استفاده بیشتر از گاوهای نر عالی فراهم می شود. این عمل همچنین زمینه ارزیابی دقیقتر قدرت انتقال ژنتیکی گاو نر را مهیا می سازد .

دومین مزیت تلقیح مصنوعی ، کاهش یا حذف بیماریهای جنسی همچون ، ویبریوز و تریکوموناز است که از طریق جفتگیری طبیعی انتقال می یابد . موسسات تلقیح مصنوعی برای اطمینان از مصون بودن از این بیماری آنها را مورد آزمایش قرار می دهند .

همچنین افزودن آنتی بیوتیک به اسپرم ، امکان مهار باکتریهای بیماریزا را در صورتی که وجود داشته باشند ، فراهم می نمایند . سایر نکات مثبت تلقیح مصنوعی ، حذف خطر نگهداری گاو نر ، حذف هزینه نگهداری گاو نر ، ارزیابی سریعتر گاوهای نر جوان با استفاده از تلقیح مصنوعی در مقایسه با جفتگیری طبیعی و حذف خطر آسیب دیدن گاوهای کوچک و تلسیه ها در هنگام جفتگیری با گاو نر می باشد .

 از عمده ترین معایب تلقیح مصنوعی ، زمان بری و مشکل فحل یابی ماده گاوها است . به نظر می رسد که فحل یابی در تلیسه های یکساله نسبت به گاوهای شیرده مشکل بزرگتری باشد .

عیب دیگری که برخی از گاوداران عنوان کرده اند ، ضرورت وجود فردی ماهر برای انجام تلقیح است . خود گاودار باید آموزش لازم را برای انجام تلقیح دیده باشد ، در غیر اینصورت باید از یک کاردان ماهر استفاده کند .

 رایج ترین روش تلقیح گاو ، روش رکتو واژینال است . در این روش دست ملبس به دستکش در راست روده فرو برده می شود و گردن رحم از طریق دیواره راست روده مهار می گردد . سپس وسیله تفنگ تلقیح در داخل مهبل فرو برده می شود و به طرف سوراخ گردن رحم هدایت میگردد تا در نهایت از طریق چین های گردن رحم با حرکات آرام دست عبور داده شود . با رسیدن نوک وسیله تلقیح به بدنه رحم اسپرم تخلیه می شود و وسیله تلقیح و دست خارج میگردد .

مراحل تلقیح مصنوعی

بعد از فحل یابی که توسط یک مامور مجرب انجام میشود گاو جهت انجام عملیات تلقیح به اتاق تلقیح برده . نسبت به خصوصیات فنوتیپی و ژنوتیپی گاو اسپرم مورد نظر انتخاب میشود.

بعد از قرار گرفتن گاو اتاق تلقیح و بازدید موکوس ترشح شده توسط مامور تلقیح جهت عدم وجود عفونت در رحم و همچنین تحریک بیشتر گاو در ادامه خارج کردن محتویات رکتوم انجام می شود.         پایوت اسپرم مرد نظر را از کانتینر مخصوص حمل اسپرم خارج کرده و در آب 35 درجه غوطه ور می کنیم. لازم به ذکر است که قبل از قرار دادن پایوت در تفنگ، تفنگ را با استفاده از دستمال کاغذی و ایجاد عمل اصطکاک در اثر مالش زیاد دمای تفنگ را با دمای پایوت یکسان می کنیم. پس از چند دقیقه قرار گرفتن پایوت در آب و ذوب شدن اسپرم، پایوت را خیلی سریع از آب خارج کرده و از انتهای چوب پنبه ای آن وارد تفنگ تلقیح می کنیم و ابتدای مسدود شده پایوت را قیچی می کنیم. جهت جلوگیری از تماس میکروب با تفنگ تلقیح آن را با دو روکش پلاستیکی محافظت می کنیم. بعد از باز کردن فرج گاو تفنگ را با زاویه 45 درجه وارد واژن  میکنیم و به آرامی آن را از سرویکس عبور می دهیم. پس از عبور تفنگ از سرویکس اقدام به خالی کردن اسپرم کرده که این زمان باید حدود 10 ثانیه به طول بیانجامد. بعد از خارج کردن اسپرم تفنگ را به آرامی از واژن گاو بیرون می کشیم.

مشخصات درج شده روی پایوت اسپرم :

1- کد شرکت تولید اسپرم

2- کد پدری اسپرم

3- خارجی یا داخلی بودن اسپرم

4- نحوه تولید پدر (انتقال جنین بودن یا نبودن)

دوره خشک و شرایط بدنی

        طول دوره خشک و شرایط بدنی در موقع زایمان با هم دیگر ارتباط دارند . گاوها در موقع زایمان باید وضعیت بدنی مناسبی داشته باشند ، لذا برای کسب بیشترین تولید در دوره شیردهی بعدی باید یک دوره خشک را سپری نمایند . گاوهایی که در پایان دوره شیردهی وضعیت بدنی ضعیفی دارند ، به یک دوره خشک برای جبران کمبودهای بدنی خود نیساز دارند . گاو ممکن است از چربی بدن خود برای تولید شیر استفاده کند ، یک کیلوگرم چربی بدن ، انرژی لازم برای تولید 7 کیلوگرم شیر را فراهم می نماید . درصد چربی شیر گاوهایی که در موقع زایمان وضعیت بدنی مناسبی دارند ، بالاتر از گاوهایی است که وضعیت بدنی ضعیف تا متوسط دارند . چاقی بیش از حد به ویژه برای تلیسه ها می تواند بسیار خطرناک باشد . گاوی که در موقع زایمان بیش از اندازه چاق است حساسیت زیادی به بیماری های متابولیک به خصوص کتوز دارد .سن گاو در هنگام زایمان

به وضوح ثابت شده است که با افزایش سن گاوها ، تولید آن ها افزایش می یابد . تولید گاوهایی که در اولین دوره شیردهی در سن 24 ماهگی زایمان می کنند ، تقربیاً 75 درصد شیر یک گاو بالغ است . میانگین شیر گاوهای سه ساله ( دومین دوره شیردهی ) تقریباً 85 درصد شیرگاوهای بالغ است ، برای گاوهای چهار و پنج ساله مقادیر به ترتیب 92 درصد و 98 درصد می باشد . علی رغم وجود پاره ای اختلافات ، معمولاً سن بلوغ اغلب نژادها را 6 سالگی در نظر می گیرند . گاوهای براون سوئیس دیرتر از نژادهای دیگر به بلوغ می رسند .

وزن بدن

بین وزن بدن و تولید شیر رابطه کلی وجود دارد . گاوهای بزرگ تر بافت های ترشحی بیشتر و دستگاه گوارش بزرگ تری دارند . انرژی مورد نیاز برای نگهداری گاو با اندازه متابولیک ( که برابر با وزن بدن به توان 73/0 است ) ، یا سطح بدن ارتباط تنگاتنگی دارد . دو گاو هر کدام به وزن 360 کیلوگرم ، معمولاً بیشتر از گاوی با وزن 720 کیلوگرم ، شیر تولید می نمایند ، لیکن نیازهای نگهداری آن دو گاو ، تا حدودی بیشتر از گاو 720 کیلوگرمی است.

 

زایشگاه:

 

 این سازه از دامداری گاوها را جهت زایمان به ان منتقل می کنندو تا چند روز پس از زایش نیزدر انجا نگهداری میشوند.

مشخصات وامکانات زایشگاه:

-دارای بهاربند جداگانه برای گاوها و تلیسهه میباشد.

-وجود چند باکس زایش

-نزدیکی به گوساله دانی

-مجهز به تجهیزات دارویی

-دارای پمپ فشار قوی

آب                                                                                                           -شعله افکن

-مجهز به چند دستگاه شیردوش

-تهویه مناسب در تمام فصول

-قابل شستشو و شعله افکنی.. . . .

.مدیریت در هنگام زایمان

گاوهای خشک مقدار مناسبی از پروتئین ، انرژی ، مواد معدنی ، و ویتامین ها را در جیره خود نیاز دارند . کمبود مواد معدنی ممکن است تاثیر سیستم ایمنی گوساله را در مبارزه را با امراض کاهش دهد . تامین جیره متعادل جهت گاو خشک ، هم برای گوساله تازه متولد شده و هم خود گاو ضروری است .

گاو خشک باید یک هفته قبل از زایمان به زایشگاه منتقل داده شود . زایشگاه باید 16 تا 25 مترمربع مساحت ، فضای روشن ، و سطح بستر مناسب داشته باشد و لغزنده نباشد . تعبیه قلاب در سقف برای بلند کردن گاو دراز کشیده مفید است . توصیه می شود به ازای هر 25 راس یک جایگاه زایش در نظر گرفته شود . زایشگاه باید بین دو زایمان ضد عفونی شوند . از یک محوطه مرتعی زهکشی شده تمیز می توان به صورت موفقیت آمیز برای این کار استفاده نمود .

تقریباً 25% گوساله در حین تولد مرده متولد می شوند . بسیاری از این گوساله ها را می توان با یاری دادن گاو در حین زایمان از مرگ نجات داد . در آستانه زایمان ، باید به گاوها مرتب سرکشی نمود تا در صورت نیاز به آنها کمک کرد . در مواردی همچون گاوهای کوچک ، گوساله های بزرگ ، حالات غیر طبیعی ، چند قلوزایی ، ممکن است نیاز به کمک باشد . گاو باید بعد از شروع درد زایمان ، هر 2 ساعت یک بار سرکشی شود .

محیط زایشگاه از چند قسمت تشکیل شده است:

1- انتظار زایش :

الف : انتظار زایش گاوها

ب : انتظار زایش تلیسه ها

از 7 روز قبل از موعد زایمان به این قسمت منتقل شده و تحت نظارت ویژه می باشند. جهت بالا بردن ایمنی بدن و عدم ایجاد بیماریهای غیر عفونی از جمله تب شیر اقدام به تزریق 15 سی سی ئی سلنیوم (E-Se) و 15 سی سی AD3E می کنیم.

 

2- باکس زایش :

شامل محیطی کاملا مجزا از دیگر گاوها و عاری از هر گونه عامل بیماری زا است. که این باکس بعد از هر زایش در آن توسط کارگر زایشگاه ابتدا از کاه و مدفوع تخلیه شده سپس با آب کاملا شسته شده بعد از عمل شعله افکنی صورت گرفته و سپس با محلول آب و کلر 5 درصد ضدعفونی می شود.

 

3- بهاربند تازه زا :

گاو پس از زایش به این مکان انتقال میابد جهت مراقبت ویژه بعد از زایمان و خروج جفت میباشد در

صورتی که جفت آنها پس از پنج روز از آن خارج نشد و یا دچار بیماریهای پس از زایمان شد به دکتر معرفی می شود.

علائم ظاهری زایمان در گاو

ناآرامی گوساله زایی- خروج جفت

ناآرامی:

گاو هر چند گاهی بلند می شود و می نشیند و راحت نیست. درد زایمان به هنگام پره شدن کیسة آب قابل مشاهده است .مواد چسبنده و لغزنده داخل کیسه آب برای زایمان طبیعی لازم است . در گاوهای بالغ گوساله زایی ممکن است تا 2 ساعت و در تلیسه ها تا 4 ساعت طول بکشد.

گوساله زایی:

در گاوهای بالغ گوساله باید طی نیم ساعت پس از ظاهر شدن در دهانه گردنه رحم خارج شود و برای تلیسه این زمان حدود 2 ساعت است.

خروج جفت :

جفت بین نیم تا 8 ساعت بعد از زایمان از گاو خرج می شود . جفت ماندگی در 8 تا 10% از زایمان ها عادی است. تغذیه ویتامین آ. دی. ای . سلنیم. فسفر و کلسیم جفت ماندگی را به حداقل می رساند.

گوساله باید بلافاصله بعد از قطع ناف شروع به تنفس نماید . تنفس گوساله را می توان با خارج ساختن مواد موکوسی موجود در داخل سوراخهای بینی, مالش برای تحریک آن, وارد کردن انگشت به داخل سوراخهای بینی برای تحریک تنفس و یا استفاده از تنفس مصنوعی, آغاز کرد . بند ناف باید بریده و در فاصله حدود 5 c.m  بدن گره داده شود .تا از ورود باکتری به داخل بدن جلوگیری شود. برای ضد عفونی کردن بند ناف می توان از الکل استفاده کرد.قبل از انتقال گوساله به محلی خشک و عاری از کثافات می توان برای خشک کردن آن از پارچه یا کاغذ استفاده کرد.

مراقبتهای ویژه گاو در زایشگاه:

چون طی فرایند زایمان فشار بسیار شدیدی به گاو وارد میشود و انرژی زیادی از گاو مصرف میشود. به گاو داروهای تقویتی و ویتامین تزریق میشود

-بعد از باز شدن سرویکس تزریق 10-15 c.c اکسی توسین  جهت تسهیل در زایمان .

-تزریقCMP 200 c.c

-تزریقAD3E  20  c.c

-تزریق 10 c.c اکسی توسین

عملیات بعد از زایش در زایشگاه:

-خارج کردن گاو از باکس زایش و انتقال آنبه بهار بند گاوهای تازه زا جهت مراقبتهای بعد از زایمان.

-نظافت کردن باکس

-شستن باکس با آب فشار قوی

-شعله افکنی بطور کامل

-ضد عفونی کردن با محلول کلر 5%

 

 آغوز خانه و گوساله دانی :

ساختمان :

آغوز خانه:

این ساختمان چسبیده به محل زایشگاه بوده و گوساله های یک تا ده روزه را در این مکان نگهداری می کنند این محلی بسیار مناسب از جهت نگهداری گوساله میباشد چراکه شرایط بسیار کنترل شده بوده گرما و سرمای محیط به داخل آن نفوذ نمی کند  و گوساله تحت نظر  دکتر پرورش میابد پس از گذشت ده روز از تولد و شرایط جسمانی گوساله آن را به گوساله دانی منتقل می کنیم .

گوساله تا 70 روزگی در باکس انفرادی قرار دارد و گوساله های نر تا 70 روزگی و گوساله های ماده تا 90 روزگی شیر می خورند و پس از آن شیر گیری می شوند و در خوراک آنها  یونجه اضافه می کنند  در بهار بندهای دسته جمعی نگهداری می شوند. گوساله های نر و ماده در این مرکز  به علت کمبود جا در 7 تا 8 ماهگی از هم جدا می شوند.

  آغوز

اولین شیر تولیدی بعد از زایمان را آغوز گویند که ترکیب بسیار متفاوتی با شیر معمولی دارد .

بیشترین اختلاف ، در درصد بالای پروتئین آغوز است . بخش اعظم افزایش پروتئین آغوز به حضور گلوبولین ها به خصوص ایمونوگلوبولین ها نسبت داده می شود ، که حاوی پادتن ها می باشند . دستگاه گوارش پادتن ها را طی 24 ساعت اول زندگی گوساله جذب می کند و یک مصونیت غیرفعال را از گاو به گوساله انتقال می دهد . درصد های خاکستر و چربی آغوز تا اندازه ای از شیر طبیعی بیشتر است . این اختلاف باعث می شود که کل مواد جامد ممکن است ناشی از این حقیقت باشد که گوساله تازه متولد شده نیاز به یک منبع قوی انرژی دارد و طبیعت از این طریق نیاز وی را برطرف نموده است .

میزان ویتامین A در آغوز حدود 10 برابر شیر معمولی است . ذخیره ویتامین A در گوساله جوان در هنگام تولد خیلی کم است و مصرف آغوز راهی برای افزایش سریع میزان این ویتامین است . ویتامین A به جهت نقش آن در مهار بیماری های عفونی از اهمیت بالایی برخوردار می باشد .


 

پرورش گوساله ها از تولد تا شیرگیری

گوساله ها بعد از تولد به مدت 10 روز در باکس های انفرادی در آغوز خانه نگهداری می شوند وتا دو سه روز اول به آنها روزی سه وعده آغوز داده می شود به همراه یک سطل آب که بعد از دادن هر وعده  شیر به آنها داده میشود و یک سطل کنسانتره که از همان ابتدای تولد در اختیار گوساله قرار دارد تا به خوردن آن عادت کند .

برای شیر دهی به گوساله های تازه متولد شده بعد از دادن آغوز از شیر های ورم پستانی که استریل شده و بار میکروبی آن پایین آمده استفاده می کنند.

برای گوساله های تازه متولد شده وشیر نمی خورند باید دست را شست و انگشت خود را در دهان گوساله قرار داد تا آن را بمکد وقتی گوساله شروع به مکیدن کرد دست خود را داخل سطل شیر میکنیم تا گوساله همراه با مکیدن دست ما شیر را هم ببلعد اگر به این طریق گوساله شیر نخورد از سر پستانک استفاده کرده به این صورت که سر پستانک را داخل دهان گوساله کرده تا آن را بمکد وسپس سر گوساله را به سمت سطل شیر راهنمایی کرده تا گوساله همراه با مکیدن سر پستانک از طریق سوراخ هایی که در سر پستانک وجود دارد شیر را بخورد اگر به این صورت هم نتوانستیم به گوساله شیر دهیم از شلنگ برای خوراندن شیر استفاده می کنیم به این صورت که شلنگ را داخل دهان گوساله کرده و شیر را که در مخزنی مدرج است به گوساله میخورانیم.

در آغوز خانه برای گوساله هایی که ضعیف هستند به همراه آب آنها یک قاشق مولتی ویتامین اضافه می کنند.

گوساله ها با توجه به جسه در 10 روزگی به باکس های انفرادی دیگری در گوساله دانی منتقل میشوند که در آنجا روزی دو وعده شیر به همراه آب و کنسانتره به آنها داده میشود . بستر گوساله ها در باگس های انفرادی گوساله دانی در ابتدای ورود کاه است که پس از یک ماه آن را با تشک های مخصوص عوض می کنند

گوساله ها در دو ماهگی باز هم نسبت به جسه شاخ سوزی می شوند که مراحل آن به صورت زیر است:

ابتدا گوساله مهار میشود به این صورت که گوش راست گوساله را از پهلو با دست راست گرفته و با دست چپ دهان گوساله را طوری که چهار انگشت وشصت داخل دهان گوساله باشد بعد از آن سر گوساله را به سمت بالا و راست می چرخانیم تا گوساله به پهلو به زمین بیفتد بعد از آن سر گوساله را به سمت بالا آورده و روی سینه اش قرار میدهیم بعد از آن فردی دیگر پاهای گوساله را به صورت ضربدری روی هم قرار داده و آنها را با طناب محکم میبندد.

بعد از آن برای گوساله های نر با استفاده از چاقو سر شاخ اضافه را می برند و با میله ای آهنی که سر آن شبیه پیچ بوده و پهن است و قبلا" توسط شعله داغ شده است روی جای شاخ گذاشته و فشار می دهیم و برای چند ثانیه نگه می داریم تا بسوزد بعد از آن از اسپری اکسی تتراسایکلین برای ضد عفونی و جلوگیری از خونریزی استفاده مکنیم.

برای گوساله های ماده مراحل مهار کردن به همان صورت بوده وتفاوت در این است که شاخ اضافه با چاقو بریده نمی شود چون با استفاده از میله ای توخالی که روی شعله داغ شده است دور شاخ را سوزانده وشاخ اضافی را می کنند وسپس با میله ای سر پهن که که شبیه پیچ بود جای شاخ را می سوزانند و با استفاده از اسپری اکسی تتراسایکلین آن را ضد عفونی می کنند.

بعد از چند ساعت پس از شاخ سوزی ممکن است شاخ بعضی از گوساله ها خون باز کند به همین خاطر لوازم شاخ سوزی تا یک روز بعد در گوساله دانی باقی می ماند تا در صورت لزوم مراحل شاخ سوزی تکرار شود.

به این دلیل برای گاوهای نر از لوله استفاده نمی کنند چون گاوهای نر در وزن 400 کیلو گرمی کشتار می شوند ولی گاوهای ماده تا چندین سال برای شیردهی در گاوداری باقی می مانند.

گوساله ها بعد از 3-2 ماهگی بسته به جسه به بهاربند منتقل می شوند و در آنجا یک وعده شیر به همراه کنسانتره و یونجه به آنها داده میشود و پس از گذشت حدود یک ماه به بهاربند دیگری که در آن جنس نر از جنس ماده جداست منتقل می شوند.

در ضمن گوساله ها در 2 ماهگی با هوویه شاخ سوزی می شوند.


 

بیماریهای شایع در گوساله ها:

-دل درد

-اسهال

-اسهال خونی

-پنو مو نی

-ورم بند ناف

-ورم چشم

-سفید شدن چشم

-ورم مفصل

تغذیه با خوراک های مایع

بعد از اینکه گوساله ها به مدت 3 روز آغوز دریافت کرد ، برنامه های غذایی متعددی جهت مصرف خوراکهای مایع در دسترس است .

آغوز ترش شده ، غذای مطلوبی برای گوساله های جوان است . اگر گوساله های نر 3 تا 5 روز بعد از زایمان به فروش برسند ، آغوز ترش شده به مقداری کافی برای گوساله های ماده از هنگام تولد تا موقع از شیر گرفتن آنها در دسترس است . جیره گوساله ها باید بتدریج از آغوز ترش شده به شیر کامل یا جایگزین شیر تغییر یابد .

شیر کامل غذایی با قابلیت هضم بالا برای گوساله هاست . گوساله ها باید به اندازه 8 تا 10 درصد وزن بدنشان شیر دریافت نمایند . گوساله ای که در 8 هفتگی از شیر گرفته می شود ، علاوه بر آغوز اولیه مقدار 250 کیلوگرم شیر استفاده می کند . در صورت استفاده از شیرهایی که مواد جامد زیاد دارند ، مثل شیر نژادهای جرسی و گرنزی ، برای جلوگیری از مشکلات تغذیه ای می توان شیر را به نسبت 5/3 به 1 با آب رقیق کرد . مصرف بیش از حد شیر ، موجب کاهش مصرف غذای خشک و بروز ناراحتی های گوارشی می شود .

شیر حیوانی که به ورم پستان مبتلاست یا شیری که آنتی بیوتیک دارد را می توان به مصرف گوساله ها رساند . شیر غیرطبیعی یا اولین شیر بعد از معالجه ورم پستان را که مواد دارویی زیادی در آن باقی مانده است نباید به مصرف گوساله ها رساند . به گوساله هایی که شیر گاو مبتلا به ورم پستان را داده اند ، نباید اجازه داده شود که خود یا تلیسه دیگر را لیس بزنند یا بمکند ، زیرا ممکن است میکروارگانیسم های مسبب ورم پستان ، از طریق سر پستانک های نابالغ به پستان رشد نکرده وارد شود . گوساله هایی که شیر حاوی آنتی بیوتیک می خورند ، تا زمانی که اثر آنتی بیوتیک در بدن آنها باقی است نباید برای کشتار به فروش برسند .

شروع کننده گوساله

گوساله ها باید از 4 تا 6 روزگی به استفاده از شروع کننده یا پیش شروع کننده ترغیب شوند . در مخلوط های شروع کننده باید از عناصر غذایی مرغوب و خوش خوراک استفاده شود .

در صورتی که علوفه در 8 هفته اول مصرف نشود ، میزان فیبر خام جیره شروع کننده را می توان تا 10 درصد افزایش داد . گوساله را می توان هنگامی که روزانه 45/0 تا 91/0 کیلوگرم شروع کننده مصرف می کند از شیر گرفت . مصرف شروع کننده باید به 8/1 کیلوگرم تا 3/2 کیلوگرم در روز محدود شود . گوساله ها در 8 هفته اول بعد از تولد ، قادر نیستند که مقدار زیادی علف خشک و علوفه مصرف نمایند . گوساله معمولاً در سن یک تا دو هفتگی شروع به مصرف علف خشک می نماید و از همین زمان به بعد است که می توان علوفه را در اختیار آنها گذاشت . علف خشک نسبتاً مرغوب و خشک خوراک ترجیح داده می شود .

 سیلوی علوفه کم آب ( هیلاژ ) را می توان در صورتی که خوش خوراک ، تازه و عاری از کپک نگاه داشته شود به مصرف گوساله ها رسانید. گوساله باید به مصرف علوفه ترغیب شود ، زیرا از 4 ماهگی به بعد علوفه جزء اصلی جیره خواهد شد . چنانچه گوساله علوفه را به جای شروع کننده مصرف می کند ، به منظور ترغیب مصرف شروع کننده ، باید مقدار علوفه را کاهش داد . سیلوی ذرت و مرتع را قبل از 4 تا 6 ماهگی نباید به مصرف گوساله ها رسانید .

 

 شیر دوش

 

قسمتهای شیر دوش :

 

1- انتظار دوشش :

قسمتی که گاوهای یک بهار بند به آنجا منتقل شده و منتظر شیر دوشی می شوند. تمام این قسمت مسقف بوده و در فصل گرما نیز آب پاشی  صورت می گیرد تا دمای بدن گاو برای پایین کردن شیر مناسب شود و هورمونهای لازمه ترشح شوند.

 

2- سالن شیر دوشی :

که خود دارای دو قسمت است :

الف : چاله شیر دوشی :

جایی است برای قرار گرفتن کارکنان شیر دوش و از سطح خود سالن شیر دوشی پایین تر است تا کارکنان با تسلط کامل عمل شیر دوشی را انجام دهند. وجود لوله های شیر و خلأ و همچنین دستگاه شیر دوشی در این قسمت مشهود است.

 

ب : را هروهای قرار گیری گاوها :

قسمتی است که گاوها جهت شیر دوشی به این جا هدایت می شوند. در این قسمت لوله هایی که به ایستادن گاوها نظم می دهد قابل مشاهده است. در هر یک از این راهروها 12 گاو می توانند شیر دوشی شوند.

در سالن شیر دوشی در روزهای گرم سال پنکه های موجود روشن می مانند تا عمل خنک کردن گاوها به خوبی صورت بپذیرد.

 


 

3- راهروی خروجی :

از این راهرو گاوها به سمت بهار بندهای خود هدایت می شوند. در این راهرو حوضچه ای تعبیه شده که به صورت یک روز در میان فرمالین ریخته می شود تا هم سم گاوها قوام داده شود و هم ضد عفونی سم صورت پذیرد.

 

4- اتاق قرارگیری تانک های ذخیره شیر :

لوازم و وسایل مربوط به نگهداری و ذخیره شیر در این قسمت قرار دارند. مثل: خنک کننده، پاستوریزاتور و تانک های ذخیره شیر. که در قسمت های بعدی نحوه کار توضیح داده می شود.

 

 

آماده کردن گاو برای دوشش

شستن و خشک  کردن پستان:اولین قدم برای اجرای دوشش مناسب شست و شو ومالش دادن پستان با یک مایع ضد عفونی کننده و آ ب گرم برای مدت 15-30 ثانیه است گرمای آب باید به قدری باشد که دست شخص شیر دوش به راحتی برای اولین گاو تحمل نماید و برای تمامی گاوها درجه حرارت آن همان طوری باقی بماند .باید برای خشک کردن پستان هر گاو دستمال یا دست مالهای جداگانه استفاده کرد تا از انتشار باکتری از گاوی به گاو دیگر جلو گیری شود. دستمالهای پارچه در صورتی که بین هر دوشش ضد عفونی شوند قابل استفاده هستند  لیکن در اغلب گاو داری ها این مسؤله عملی نیست . دستمالهای کاغذی را می توان برای استفاده هر گاو با قیمتی نسبتا ارزان  تهیه استفاده  کرد لیکن تعداد زیادی دستمال برای تمیز کردن گاوهای کثیف لازم است .ابرهای اسفنجی رایج را نباید استفاده کرد زیرا اسفنج را نمی توان ضد عفونی کرد وباکتری را از یک گاو به گاو دیگر منتقل می کند .بعد از شستن پستان سر پستانک هارا با دستمال کاغذی  جداگانه ای خشک کرد . دو دلیل اساسی برای شست وشو و خشک کردن پستان در ابتدای دوشش وجود دارد اول اینکه بیشتر ماشین های شیر دوش  باعث ترشح شیر در اطراف پستانک میشوند که اجرامی که بر روی سر پستانک وجود دارد را به داخل شیر وارد مینماید .تمیز بودن سر پستانک از این امر جلوگیری میکند .دوم اینکه شستن پستان نوعی ماساژ است که با دوشش رابطه دارد وگاوآن راعلامتی برای آزاد سازی شیر تلقی میکند .تحقیقات زیادی درباره مدت زمان  لازم برای شستن پستان جهت آزاد شدن مناسب شیر انجام گرفته  و به نظر میرسدیکنواخت بودن زمان شست وشو از یک دوشش به دوشش دیگر  اهمیت زیادی دارد . این امر به خصوص برای گاوهای پر تولید هلشتاین و احتمالا" برای تمام نژاد ها صدق می نماید. اگر 10 ثانیه برای تمیز کردن سر پستانک وقسمت زیرین پستان کافی باشد واین مدت زمان از یک دوشش تا دوشش دیگر تداوم داشته باشد این امر باعث آزاد شدن مناسب شیر می گردد. علاوه بر این وصل نمودن ماشین شیر دوش در مدت کوتاهی پس از آزاد شدن شیر بسیار مهم است . از آنجای که شستن پستان گاو را می توان در یک زمان مشخص قبل از وصل کردن ماشین انجام داد باید گاو را تعلیم داد که از شستن پستان برای آزاد شدن شیر استفاده کند. اگر تمام گاوها آزاد شدن شیر را با تغذیه اولین گاو در سالن شیر دوشی یا روشن شدن پمپ خلاء آغاز نمایند 2 دقیقه پس از آزاد شدن شیر میتوان ماشین شیر دوش را به دو یا سه گاو وصل نمود .ذر این صورت برای برداشتن طبعی شیر در بقیه گاو ها به دومین آزاد سازی در خلال دوشش نیاز است. این مسؤله که که یک گاو می تواند آزاد شدن دومی را در عرض چند دقیقه بعد از اولی داشته باشد یا خیر هنوز مشخص نشده است.                          

خشک کردن پستان آب باقیمانده از شست وشو را از سر پستانک ها و زیر پستان برداشته و بنابراین از آلودگی شیر جلوگیری می نماید. هنگامی که شست وشوی ماشینی انجام میگیرد یا زمانی که آ ب قطره قطره از سر پستانک ها در هنگام وصل ماشین شیر دوش ریزش می کند خشک کردن سر پستانک ها وپستان بسیار مهم است .آب آلوده سر پستان در خلال دوشش می تواند وارد کلاهک شود وموجب افزایش عفونت پستان بر اثر ارگانیسم های موجود در محیط زندگی گردد.     


 

 شیر دوشی

 

شیر دوشی با شستشوی سیستم شیر دوش اعم از مخازن، لوله ها و خرچنگی ها شروع می شود. نحوه شستشو در قسمتهای بعد توضیح داده می شود.

گاوها از قسمت انتظار دوشش به سمت راهروهای شیر دوشی هدایت می شوند. هنگام ورود گاوها آب گرم به پستان گاو پاشیده شده تا مواد چسبیده به پستان خیس خورده و کار شستشو را راحت کند. سپس با آب گرم پستان گاو را شسته و بعد از لحظاتی که آب جاری شده از پستان قطع شد اقدام به خشک کردن سر پستان ها میشود. پس از آن خرچنگی ها وصل شده و شیر از پستان پایین می شود. میزان فشار خلأ که عمل مکیدن شیر را انجام می دهد برابر 44- کیلو پاسکال باید باشد. کم و زیادتر بودن این فشار از این حد می تواند مضر باشد. فشار کمتر از این حد باعث ماندن شیر در پستان شده و فشار بیشتر از این حد می تواند مستعد کننده ایجاد ورم پستان باشد.

پس از آن در سیستم اتوماتیک دستگاه به طور خودکار بعد از اتمام شیر از پستان گاو جدا می شود. و در سیستم دستی باید کارکنان شیر دوش زمانی که دیگر شیر پایین نیامد دستگاه را از روی پستان بردارند. سپس مایع ضد عفونی کننده ای به نام تیت دیپ با غلظت 3 به 1 سر پستانها را در مقابل ورود عوامل بیماریزا تا اندازه ای بیمه می کند. خوراک دادن به گاوها پس از اتمام شیر دوشی انجام می شود تا گاوها بلافاصله بعد از شیر دوشی نخوابند چون در این زمان ماهیچه های سر پستانها در حالت انبساط قرار داشته و امکان ورود عوامل بیماریزا را افزایش می دهد. ترشح هورمون اکسی توسین زمان پایین کردن شیر در بدن گاو باعث باز شدن این ماهیچه میشود، و ترشح همین هورمون است که باعث ادرار و مدفوع کردن گاوها در هنگام ورود به شیر دوش می شود.

در بعضی موارد در اثر کتک زدن گاو و یا دادزدن های زیاد بر سر گاو و یا در صورتی که گاو فحل باشد شیر پایین نمی شود که چند راه برای حل مشکل وجود دارد :

1- آرامش دادن به گاو از طریق دست کشیدن بر روی سر و صورت و تنه گاو.

2- از طریق مالش واژن.

3- تزریق هورمون اکسی توسین در ورید پستان.

این مورد سوم سرعت عمل بالایی دارد اما امکان دارد که گاو بد عادت شده و برای هر بار پایین کردن شیر نیاز به تزریق هورمون باشد.

 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد